ചെറുതും വലുതുമായ വീടുകള്‍

ചെറിയ വീടുകളില്‍ ചെല്ലുമ്പോള്‍
വരൂ ഇരിക്കൂ എന്ന് കുശലം.
ഞങ്ങളുടെ ഈ കൂര
നിങ്ങളുടെ വരവില്‍
സന്തോഷം കൊണ്ട് വലുതായെന്നും 
ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞുകവിഞ്ഞെന്നും
തുള്ളിച്ചാടുന്നു.

വലിയ വീടുകള്‍
കണ്മിഴിക്കാന്‍ ഭാവമുള്ള
പ്രഭുകുമാരിയെപ്പോലെ 
നമസ്തേ പോലും പറയാന്‍
മറന്നു പോകുന്നു.
എന്റെ പരവതാനികള്‍
നിന്റെ പാദസ്പര്‍ശത്താല്‍
നിറം കെട്ടുപോയെന്നു പരിഭവപ്പെടുന്നു.

ചെറിയ വീടുകള്‍ക്ക്
അമ്മിഞ്ഞയുടെ ചൂടാണ്.
ചേമ്പിലക്കുടയുടെ തണുപ്പാണ്.
ചൂടുള്ള ചക്കരകാപ്പിയുടെ സ്നേഹമാണ്.
പുല്‍പ്പായ വിരിച്ചിട്ട സാന്ത്വനമാണ്.

വലിയ വീടുകളില്‍
മനസ്സുകള്‍ അടഞ്ഞുകിടക്കുന്നു.
ചിരിക്കാന്‍ മറന്നുപോയ ചുണ്ടുകള്‍
ചുമരുകളില്‍ കൊളുത്തിയിട്ട ചിത്രം പോലെ
പൊടി പിടിക്കുന്നു.
മനസ്സിലാകാത്ത ഭാഷകളില്‍ ഉരിയാടി
വിട പറയുന്നു.